29.1.13

Εἰς μνημόσυνον αἰώνιον...

  94η ημέρα του Ελληνοϊταλικού Πολέμου. Ο Ελληνικός Στρατός προελαύνει ακάθεκτος ελευθερώνοντας την Βόρειο Ήπειρο. Η ελληνική αντεπίθεση βρίσκεται στην κορύφωσή της. Λίγο έξω από την στενωπό της Κλεισούρας της επαρχίας Πρεμετής, στο απώτατο όριο προέλασης των ελληνικών δυνάμεων, ο Έλλην σαλπιγκτής δίνει το πρόσταγμα για μια ακόμη νικηφόρα επέλαση!

... εντούτοις, ο άνθρωπος που θέρμανε τη σκέψη και διήγειρε την ψυχή του Έθνους στην κρισιμότερη καμπή της νεώτερης ελληνικής και παγκόσμιας ιστορίας, απολαμβάνει το νικητήριο παιάνα  μετά δικαίων και ηρώων...

Ο νεκρός του Ιωάννου Μεταξά στην οικία
του, υπό την σκέπη της Θεοτόκου· το
έλαιον στο κανδήλι του εξέλιπε.
Πρωινό Τετάρτης 29/1/1941 (2)
  Ήδη, από «την 6ην πρωινήν σήμερον ο Ιωάννης Μεταξάς, τελών καθ' όλην την νύκτα εις κωματώδη κατάστασιν, ανέλαβε στιγμιαίως εκ του ληθάργου και ιδών παρά το προσκέφαλόν του τον κ. Μανιαδάκην, επρόφερε προς αυτόν τας υστάτας λέξεις του:
-Ώστε δεν υπάρχει πλέον καμμία ελπίς; Καταλαβαίνεις Κώστα, δεν με μέλει για μένα. Αλλά, εγώ έχω την ελπίδα μου στους Έλληνας!
  Ο ασθενής είχε κοινωνήσει των Αχράντων Μυστηρίων αφ' εσπέρας χθες. Την 6.20' ακριβώς παρέδωσε το πνεύμα ησύχως». (1)
  Ενώ, ο διάσημος Αμερικανός πολεμικός ανταποκριτής του Β΄ ΠΠ βραβευμένος με Puliger (1940), Leland Stowe, θα σημειώσει στο βιβλίο του "No other road to freedom" (1941): «Εμίλησα με τον Πρόεδρο Μεταξά τρεις μόλις εβδομάδες πριν τον αιφνίδιο θάνατό του. Η όψις του δεν μαρτυρούσε την κόπωση των ηγετικών ευθυνών που του είχαν επιβάλει οι πρώτες απελπιστικά αβέβαιες εβδομάδες της Ιταλικής εισβολής. Ήταν ήρεμος και απόλυτα κύριος του εαυτού του και τα μάτια του έλαμπαν από υπερηφάνεια όταν μιλούσε για τον ελληνικό λαό. Δεν αμφέβαλλε ούτε στιγμή για τον τρόπο που οι Έλληνες θα αντιδρούσαν και θα πολεμούσαν. Και τότε μου είπε κάτι που δε θα λησμονήσω ποτέ ενόσω ζω.  «Στο κάτω-κάτω, για μας τους Έλληνες ορθοδόξους, ο θάνατος δεν είναι παρά ένα επεισόδιο». (3)
  Ησύχως λοιπόν απήλθε προς τα υψίπεδα της αιωνιότητας μέσα σε ένα μοναδικό κολοφώνα δόξης, όπως εύστοχα παρατηρεί και ο πολύς Μίκης Θεοδωράκης, ως αντίδωρο των ευεργεσιών και υπηρεσιών του προς την Πατρίδα, που όμοιό του σπάνια απαντά κανείς σε ολόκληρη την ιστορία!
   Δια βίου συνεπής προς τις κοινωνικοπολιτικές ιδέες του και τα ελληνοχριστιανικά ιδανικά του έθνους, αντέτεινε ευθύς με την έναρξη του πολέμου την πίστη του ότι «Θὰ νικήσωμεν! Ἀλλὰ διὰ τοὺς Ἕλληνας ὑπὲρ τὴν νίκην ἡ Δόξα».


1. Εφημερίδα «Βραδυνή», 30 Ιαν. 1941
2. Η φωτογραφία είναι από την οικία Μεταξά στην Κηφισιά, Στρ. Δαγκλή 10 & Κεφαλληνίας
3. Leland Stowe «No other road to the freedom». 1941, σελ. 257 κ.ε.

_Επιμέλεια babiscook_29-1-2016_

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...

«ΤΟΝ ΑΡΧΟΝΤΑ ΧΡΗΝΑΙ ΜΗΔΕΝ ΦΡΟΝΕΙΝ ΘΝΗΤΟΝ, ΑΛΛΑ ΠΑΝΤ' ΑΘΑΝΑΤΑ» (Ο Άρχων πρέπει τίποτε να μη σκέπτεται ως θνητός, αλλά ως αθάνατος), Βίας ὁ Πριηνεὺς 625-540 π.Χ.

X